Podatek od środków transportowych
Podatek od środków transportowych wpłaca się bez wezwania na rachunek budżetu gminy, na której terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika.
W przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w którego skład wchodzą wydzielone jednostki organizacyjne, właściwy jest organ podatkowy, czyli gmina (wójt),na którego terenie znajduje się zakład lub jednostka posiadająca środki transportowe objęte tym podatkiem.
Jeśli pojazd jest współwłasnością, podatek od środków transportowych płaci się w gminie właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę osoby czy firmy wpisanej na pierwszej stronie dowodu rejestracyjnego.
Obowiązuje zasada samoopodatkowania, czyli podatnik sam musi bez wezwania obliczyć i wpłacić tę daninę. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wyznacza ten termin w dwóch równych ratach, do 15 lutego i 15 września każdego roku.
Wzór deklaracji i załącznika jest umieszczony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 13 grudnia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2436) pod nazwą: DT - 1 „Deklaracja na podatek od środków transportowych” oraz DT-1/A „załącznik do deklaracji” o posiadanych środkach transportowych. Formularze te znajdują się w referacie finansowym Urzędu Gminy pokój nr 5 lub na stronach internetowych Ministra Finansów: www.mofnet.gov.pl (podatki, formularze, inne).
W formularzu DT-1 podatnik musi wykazać: imię, nazwisko (firmę), PESEL/REGON, adres siedziby / zamieszkania, numer NIP; przyczyny złożenia deklaracji (np. „deklaracja składana do 15 lutego”, „wygaśnięcie obowiązku podatkowego”, „korekta deklaracji”) oraz dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, w tym: rodzaj, marka i typ środka transportowego, rok produkcji, numer rejestracyjny pojazdu, masa własna pojazdu, masa całkowita zespołu pojazdów, liczba osi, rodzaj zawieszenia, nacisk na siodło ciągnika, liczba miejsc do siedzenia w autobusie.
W załączniku DT-1/A podaje się liczne informacje dotyczące poszczególnych środków transportowych objętych tym podatkiem posiadanych przez danego podatnika, w tym m.in. dane dotyczące wpływu pojazdu silnikowego na środowisko naturalne.
Deklarację DT-1 podatnik składać będzie ponadto w razie zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie albo wygaśnięcie obowiązku podatkowego oraz zmiany miejsca zamieszkania albo siedziby.
Nie złożenie przez podatnika deklaracji powoduje zastosowanie sankcji przewidzianych w art. 54 kodeksu karnego skarbowego. Gminny organ podatkowy powiadamia o tym fakcie Urząd Skarbowy i żąda złożenia wykazu w trybie art. 186 ordynacji podatkowej.
Jeśli środek transportowy został zarejestrowany lub nabyty (w przypadku pojazdu już zarejestrowanego) po 1 lutego, a przed 1 września, podatek wpłaca się także w dwu równych ratach: pierwszą ratę najpóźniej do 14. dnia następującego po miesiącu, w którym podatnik go zarejestrował lub nabył, a drugą - do 15 września. Jeśli środek transportowy został zarejestrowany lub nabyty po 1 września, podatek płaci się jednorazowo do 14. dnia następującego po miesiącu, w którym nastąpiła rejestracja (nabycie), nawet wówczas, gdy podatnik nie przerejestrował go na siebie (powstał już obowiązek podatkowy). Podatek w tych przypadkach płaci się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek podatkowy.
Stawki podatku obowiązujące w danym roku określa uchwała Rada Gminy Osieck na podstawie obowiązujących przepisów. Każdy ciągnik, naczepa i przyczepa podlegają opodatkowaniu oddzielnie. O opodatkowaniu decydują zapisy z dowodu rejestracyjnego, a rejestracji podlegają z osobna każdy pojazd i każda przyczepa lub naczepa.
Podstawą opodatkowania jest dopuszczalna masa całkowita pojazdu (DMC), czyli suma masy własnej pojazdu i jego dopuszczalnej ładowności.
Na podstawie art. 8 ust. 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podlegają ciągniki siodłowe i balastowe, które są przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o DMC zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton. Oznacza to, że mimo, iż opodatkowaniu podlegają jedynie ciągniki siodłowe i balastowe, podstawę opodatkowania stanowi DMC całego zespołu pojazdów (czyli masa własna ciągnika siodłowego + DMC naczepy lub DMC ciągnika balastowego + DMC przyczepy).
W razie braku zapisu w dowodzie rejestracyjnym DMC zespołu pojazdów podatnik powinien zwrócić się do organu rejestrującego (Starostwo Powiatowe w Otwocku, Wydział Komunikacji i Transportu ) o uzupełnienie wpisu w tym zakresie. Wniosek o dokonanie takiej czynności zwolniony jest od opłaty skarbowej. W przypadku ciągników balastowych, organ podatkowy może obliczyć DMC zespołu pojazdów, biorąc pod uwagę DMC ciągnika balastowego i zadeklarowaną przez podatnika, maksymalną DMC potencjalnej przyczepy, którą może ciągnąć ten ciągnik.
Zwolnione od podatku są środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych, które muszą być wykazywane w wykazie środków transportowych jak również przyczepy wykorzystywane do produkcji rolniczej.
Pojazdem specjalnym jest pojazd samochodowy lub przyczepa konstrukcyjnie nie przeznaczona do przewozu osób lub ładunków (np. dźwig, betoniarka, ruchome bary, kina, warsztaty). Nie należą do nich pojazdy specjalistyczne (specjalizowane), będące odmianą samochodów ciężarowych, przeznaczonych do przewozu określonego rodzaju ładunków, np. cementu, benzyny, mleka.